Pierwsze objawy świadczące o ubytku słuchu u dziecka zwykle zauważane są w trakcie podstawowych badań lekarskich. Czasami opiekunowie sami zgłaszają się do lekarza rodzinnego lub specjalisty w celu postawienia diagnozy. Do objawów, które mogą zaniepokoić, a jednocześnie świadczyć o problemach ze słuchem zaliczamy przede wszystkim brak reakcji na dźwięki oraz opóźnienie w rozwoju mowy dziecka. Wówczas nie pozostaje nic innego jak zastosowanie specjalistycznego aparatu słuchowego.
Od czego rozpocząć rozpoznawanie wady słuchu?
W celu diagnozowania wad słuchu u niemowląt oraz małych dzieci, stosowane są metody typu obiektywnego. Należą do nich:
- audiometria impedancyjna,
- otoemisje akustyczne,
- ABR,
- ASSR.
Metody te stosuje się u niemowląt oraz dzieci poniżej 3 roku życia. W celu poprawnego zdiagnozowania konieczne jest kilkukrotne powtórzenie wymienionych badań. Tylko w taki sposób niedosłuch u dziecka może zostać dokładnie określony, a tym samym możliwy jest dobór aparatu słuchowego o odpowiedniej mocy. Badania te pozwalają także na dobór odpowiednich systemów, w które powinien on zostać wyposażony. Dzięki nim aparat ma zdolność wyodrębniania dźwięków właściwych spośród innych. Ma to znaczenie np. w sytuacji mówienia do dziecka, gdy w tle słuchać, szum, stukanie lub jakieś inne dźwięki zakłócające.
Dobór właściwego aparatu słuchowego
Najważniejszą, wyżej już wspomnianą kwestią są badania stwierdzające poziom niedosłuchu u niemowlaka. Kolejnym bardzo ważnym aspektem jest reakcja dziecka na dany aparat słuchowy. Reakcję tę ocenia się i weryfikuje z wykorzystaniem badania VRA. Jest to audiometria, wspomagana bodźcem wzrokowym. Wykonuje się ją głównie u dzieci poniżej 3 roku życia. Pozwala ona na określenie poziomu prawidłowości reakcji na różnego rodzaju dźwięki o częstotliwości od 125Hz do 8kHz. Sposób reakcji, jej szybkość oraz zauważalny dyskomfort dają odzwierciedlenie prawidłowości działania urządzenia.
Kolejnym czynnikiem mającym wpływ na właściwy dobór aparatu słuchowego jest możliwość połączenia go z urządzeniami i systemami, które wspomagają słuch. Mowa tu o urządzeniach typu piloty, streamery lub systemy FM. Poziom tej kompatybilności, również jest bardzo ważny, ponieważ w momencie potrzeby podłączenia tych urządzeń nie będzie konieczności wymianu aparaty na dostosowany do nich model.
Odporność na czynniki zewnętrzne oraz wygląd
Problemem, z którym spotykają się rodzice dzieci noszących aparaty słuchowe, jest podatność tych urządzeń na zabrudzenia typu wilgoć, kurz oraz pył. Większe narażenie na tego typu zanieczyszczenia z pewnością występuje u dzieci małych nierozumiejących sytuacji, w jakiej się znalazły. Dodatkowo sposób poznawania otoczenia, w którym przebywają starsze niemowlęta, niestety wiąże się z ciągłym dotykaniem każdej, nawet niezbyt czystej, powierzchni. Jest to nieuniknione, a nawet zalecane. Jednak w ich przypadku aparat powinien posiadać dodatkowe zabezpieczenia wyznaczone standardami IEC i posiadać stopień odporności IP67 albo IP68.
Ostatnim czynnikiem, jaki powinien być brany pod uwagę, jest wygląd i kształt aparatu. Małżowina uszna niemowlaka jest łatwo podatna na odkształcenia, stąd aparat słuchowy powinien być możliwie jak najmniejszy i nieuwierający. Niestety wielkość aparatu związana jest z poziomem ubytku słuchu, więc zastosowanie małego modelu nie zawsze jest zalecane.
Właściwie dobrany aparat słuchowy dla niemowlaka jest gwarancją prawidłowej rehabilitacji słuchu. Ma on wpływ także na ogólny rozwój dziecka. Niemowlę słuchając, uczy się mówić, poznaje świat oraz rozpoznaje bliskie mu osoby.
